Χαιρετισμός Βουλής Γερόντων στην Κυπριακή Παιδοβουλή – 2015
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ στην 7η ΘΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΠΑΙΔΟΒΟΥΛΗΣ
Βουλή Aντιπροσώπων
24 Νοεμβρίου 2015
Να χαιρετίσουμε καλούμαστε ως μέλη της Βουλής των Γερόντων τις εργασίες της Παιδοβουλής. Να σας αντικρύσουμε, των παιδιών μας παιδιά, διπλές αγάπες της ζωής μας μέσα σ΄ αυτή την εποχή των κοσμογονικών αλλαγών, της ανατροπής κάθε αξίας, κάθε αρχής δικαίου που έχουμε το θάρρος να παραδεχτούμε πως μέρος τους, προκαλέσαμε.
Έχουμε το θάρρος να πούμε το mea culpa γιατί είμαστε η γενιά που με τη σύσταση του νέου κράτους, μετά από αιματηρό αγώνα και θυσίες πάλεψε να ορθωθεί αυτό που θεωρούσαμε επίτευγμα. Μέσα την άγνοια, χωρίς πολλές δυνατότητες ενημέρωσης και διακίνησης ιδεών και επικοινωνίας πέτυχε η γενιά μας πράγματα θαυμαστά.
Και ατυχώς με σωρό τα λάθη έβαλε το λιθαράκι της στην καταστροφή που ακολούθησε και που τα αποτελέσματα της πληρώνουν οι νεώτερες γενιές. Κυρίως οι γονείς σας που ταλαντεύονται ανάμεσα στις συμπληγάδες των δυσκολιών που συνεπάγεται σήμερα το να είσαι γονιός. Και ο αντίκτυπος της πάλης τους περνάει σ΄ εμάς και εσάς. Καλούμαστε λοιπόν τώρα για να επανορθώσουμε όσο γίνεται λάθη, να συναντηθούμε οι δύο πόλοι του προβλήματος. Να πολεμήσουμε τον ηλικιακό ρατσισμό. Γιατί, το νιώθετε, για όσους βρίσκονται ανάμεσά μας, εσείς είσαστε ανώριμοι, ανεύθυνοι, εμείς ξεπερασμένοι και ένοχοι.
Πρέπει λοιπόν να παλέψουμε για το δικαίωμα να είμαστε κι εμείς ενεργοί πολίτες, με εμπλοκή στο γίγνεσθαι με δικαίωμα άποψης. Ελάτε να σας προσφέρουμε τις εμπειρίες και τις γνώσεις μας, ελάτε να μας μπολιάσετε τον αυθορμητισμό, τις ιδέες σας, τις θαυμαστές γνώσεις σας στην τεχνολογία που θα μας κρατήσουνε στη ζωή σαν σύγχρονα άτομα. Για να απομακρύνουμε όσο γίνεται τον εφιάλτη του τέλους που κάνει τη γη να σκάει κάτω από τα πόδια μας. Εσείς ονειρεύεστε, σκέφτεστε, αμφιβάλλετε, αμφισβητείτε, ζητάτε απαντήσεις που αφορούν τη ζωή σας, το μέλλον σας. Εμείς δεν έχουμε πολλά περιθώρια για όνειρα πέρα από το να σας δούμε να χαίρεστε ότι εμείς δεν χαρήκαμε. Και εξαρτόμαστε κι εσείς κι εμείς από ενθάρρυνση, αποδοχή, χώρους για επικοινωνία, ψυχαγωγία, διάλογο. Δράση που να βάζει στο σωστό πλαίσιο την κοινωνική ευημερία, την υγεία, την παιδεία κι άλλα σημαντικά που θα θέσετε σήμερα ζητώντας απαντήσεις από το κράτος.
Οι ανάγκες μας είναι κοινές. Πρώτιστη, η αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σημαίνει συμμετοχή στις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή όλων. Να μην αποφασίζουν οι άλλοι πριν από εμάς κι εσάς, χωρίς εμάς κι εσάς. Σε ένα κόσμο που θα παρέχει ευζωία, έστω και κάτω από τις σημερινές συνθήκες. Για να μην νοιώθουμε βάρος στο μειωμένο στις μέρες μας εργατικό δυναμικό. Εσείς γιατί χρειάζεστε χρήματα για ευτυχία που δεν ξέρετε τι να τα κάνετε, εμείς γιατί χρειαζόμαστε φροντίδα για όσα αναπόφευκτα φέρνει ο χρόνος. Γερνάνε οι άνθρωποι, το γήρας με την πρόοδο της επιστήμης παρατείνεται, κοστίζει και ενίοτε τιμωρείται.
Τρόποι για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που έφερε η κρίση υπάρχουν.
Ας καταπολεμηθεί από το κράτος η υπογεννητικότητα που μας έκανε κράτος γερόντων. Ας αναχαιτιστεί το κύμα μετανάστευσης των νέων για εξασφάλιση μέλλοντος. Ας αναπτυχθεί ο τομέας της εργασίας ώστε να ανασάνουν οικογένειες που αναγκάζονται να καταφεύγουν στις μειωμένες συντάξεις των παππούδων για στήριξη. Ας αντιμετωπιστεί η φτώχεια που αχρηστεύει ανθρώπους και η αδηφαγία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας εκεί που το κράτος είναι απών. Ας στηριχθεί η Τρίτη ηλικία με ψυχολογική βοήθεια, επικοινωνία και ενημέρωση από τους νέους για την πορεία της ζωής από την οποία ηλικιωμένοι κρατούνται εκτός.
Ας δώσουμε μια σπρωξιά στα στερεότυπα , τις προκαταλήψεις, τη στενομυαλιά, αλλά και στα κούφια πρότυπα που προβάλλουν τα ΜΜΕ και τα οποία προσβάλλουν την ανθρώπινη υπόσταση.
Εδώ είμαστε, κι εσείς κι εμείς πρόθυμοι να αγωνιστούμε για ό,τι θα γεννούσε μια κοινωνία βασισμένη κυρίως σε αγάπη βαθιά σας αυτή που νοιώθουμε για σας. Και, το κυριότερο βασισμένη σε αρχές και αξίες εφαρμοσμένες όχι σε θεωρίες. Μια κοινωνία που να καλύπτει το περίφημο χάσμα των γενεών , που υπήρχε πάντα και τώρα γίνεται χάος με τις τόσες αλλαγές που δεν προλαβαίνουμε να αντιμετωπίσουμε . Μια κοινωνία με δικαίωμα σε ανθρώπινη μεταχείριση, ισότητα, σεβασμό στην ατομικότητα και τη διαφορετικότητα. Και μην ξεχνάτε εκείνο το περίφημο «Εκεί που είσαι ήμουνα, εδώ που είμαι θα΄ ρθεις».
Θα το ζήσετε κάποια στιγμή όπως το ζήσαμε κι εμείς . Αυτή είναι η αναπόφευκτη ροή των πραγμάτων. Που ευχόμαστε να φέρει για σας μια πιο ανθρώπινη ζωή.
Καλό κουράγιο στον αγώνα σας.
Αλέκα Γράβαρη Πρέκα
Πρόεδρος
Επιτροπής Κοινωνικής Πρόνοιας
της Βουλής των Γερόντων